Πράσινες Αγροτικές και Νησιωτικές Κοινότητες – Νέο πρότυπο ανάπτυξης

Ένα νέο πρόγραμμα μηδενικών εκπομπών και μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης για τις πράσινες αγροτικές και νησιωτικές κοινότητες παρουσιάστηκε σήμερα σε συνάντηση που είχαν η Υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη, ο Γενικός Γραμματέας Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Κωνσταντίνος Μαθιουδάκης και ο Πρόεδρος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ), Μάνθος Σανταμούρης με εκπροσώπους των 13 Περιφερειών της χώρας.

Το πρόγραμμα αυτό, συνολικού προϋπολογισμού 50 εκατ. ευρώ θα συγχρηματοδοτεί από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (ΕΠΠΕΡΑΑ) και περιλαμβάνει τον σχεδιασμό και την υλοποίηση «πράσινων» παρεμβάσεων, σε νησιά και χωριά,  στους τομείς της εξοικονόμησης ενέργειας, των ΑΠΕ, των πράσινων μεταφορών, της διαχείρισης απορριμμάτων, της διαχείρισης υδάτινων πόρων και της πράσινης επιχειρηματικότητας, προκειμένου απομονωμένες περιοχές να μετατραπούν σε καινοτόμες κοινωνίες με σεβασμό στο περιβάλλον.

Ενδεικτικά, θα πραγματοποιηθούν οι ακόλουθες δράσεις:

• Ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
• Αποθήκευση περίσσειας ενέργειας από ΑΠΕ, όπως παραγωγή υδρογόνου μέσω ηλεκτρόλυσης και επαναχρησιμοποίησης σε ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη.
• Έξυπνα δίκτυα (πχ. βελτιστοποίηση ροών ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ πηγών ενέργειας, υποδομές δομημένης καλωδίωσης)
• Ενσωμάτωση τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας και ΑΠΕ στον κτηριακό τομέα (πχ αναβάθμιση κελύφους, ενεργειακή αναβάθμιση εξοπλισμού, κ.α.)
• Ηλεκτροκίνηση.
• Ολοκληρωμένη διαχείριση υδάτινων πόρων (πχ αφαλάτωση με χρήση ΑΠΕ, ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης υγρών αποβλήτων, κ.α.)
• Σταθμός συμπαραγωγής με βιομάζα
• Δημοτικός φωτισμός (λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας, επιδεικτικά αυτόνομα φωτοβολταϊκά συστήματα φωτισμού)
• Διαχείριση αστικών στερεών απορριμμάτων (διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση συσκευασιών)

Ο Νίκος Χρυσόγελος στο συνέδριο των Ευρωπαίων Πράσινων Αυτοδιοικητικών, στο Βερολίνο 25-29 Mαϊου

Αναχωρεί για το Βερολίνο την Τετάρτη 25 Μαΐου, ο  Νίκος Χρυσόγελος, επικεφαλής του ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΕΜΟΥ και Γραμματέας του Περιφερειακού Συμβουλίου Ν. Αιγαίου, προκειμένου να συμμετάσχει ,μαζί με άλλους έλληνες πράσινους περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους, στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο των Πράσινων Αυτοδιοικητικών (http://www.greencouncillors.eu/). Το συνέδριο οργανώνεται στην γερμανική πρωτεύουσα στις 27-29 Μαΐου από το γερμανικό Πράσινο Ινστιτούτο Heinrich Boell, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Ινστιτούτο, το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και την Ομάδα των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο – αναμένεται να συμμετάσχουν πάνω από 400 πράσινοι Δημοτικοί και Περιφερειακοί Σύμβουλοι[1], στελέχη των Πρασίνων καθώς και Πράσινοι Βουλευτές και Ευρωβουλευτές, η Renate Kunast (βουλευτής, πρώην υπουργός Γεωργίας και τώρα υποψήφια των Πρασίνων για τη θέση της δημάρχου Βερολίνου), η Rebecca Harms και ο Daniel Cohn-Bendit (συν-πρόεδροι των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο), η Monica Frassoni και ο Philippe Lamberts (εκπρόσωποι τύπου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος), ο Cem Oesdemir και η Claudia Roth συμπρόεδροι των γερμανών Πρασίνων.

Τα κεντρικά θέματα του συνεδρίου είναι :

• ανάπτυξη και βελτίωση της δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών
• διαχείριση των σκουπιδιών σε σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της διαφθοράς
• ανάπτυξη πολιτικών ενσωμάτωσης των μεταναστών και των μειονοτήτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Οι θέσεις και πρωτοβουλίες του ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΕΜΟΥ Ν. ΑΙΓΑΙΟΥ – ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ

Τα νησιά μας να ακολουθήσουν το δρόμο του  Γκιούσινγκ/ Güssing

Το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα στο Ν Αιγαίου φτάνει σήμερα τα 700.000.000 ευρώ ετησίως (χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος για την εισαγωγή πετρελαίου και άλλων ορυκτών καυσίμων για τις υπόλοιπες ενεργειακές ανάγκες, όπως οι μετακινήσεις και η θέρμανση των κτιρίων. Ένα σημαντικό δεδομένο που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη είναι και το υψηλό κόστος παραγωγής κάθε κιλοβατώρας από τους υπάρχοντες σταθμούς της ΔΕΗ στα νησιά.  Η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με την καύση μαζούτ και ντίζελ σε ηλεκτροσταθμούς κοστίζει στα πιο πολλά νησιά από 2-4 φορές περισσότερο σε σχέση με τον μέσο όρο του κόστους παραγωγής στην υπόλοιπη χώρα.

Μια περιοχή που ευημερεί αξιοποιώντας τις τοπικές πράσινες, ανανεώσιμες πηγές ενέργειάς της

Το Güssing, μια σημαντική πόλη στο νότιο Burgenland, μια περιοχή που αποτελείται από περίπου 27.000 κατοίκους, είναι η πρώτη κοινότητα στην ΕΕ που παράγει όλες τις ενεργειακές της ανάγκες – ηλεκτρισμός, θέρμανση/ψύξη, καύσιμα – από ανανεώσιμες πηγές που βρίσκονται  μέσα στην περιοχή.

Ωστόσο, για να εκτιμήσουμε το μέγεθος αυτού του επιτεύγματος, πρέπει να πάμε πίσω στο 1988. Την εποχή εκείνη το Burgenland ήταν η φτωχότερη και λιγότερη αναπτυγμένη περιφέρεια της Αυστρίας και το Güssing μία από τις φτωχότερες περιοχές του Burgenland και της Αυστρίας. Τότε, η οικονομία της κοινότητας στηρίζονταν αποκλειστικά στη γεωργία, και οι αγρότες  πουλούσαν καλαμπόκι, ηλιέλαιο και ξυλεία για να βγάλουν τα προς το ζην. Από την άλλη πλευρά σε τουριστικό επίπεδο το κύριο/μόνο αξιοθέατο ήταν ένα κάστρο του 12^ου αιώνα που χτίστηκε από Ούγγρους ευγενείς. Εξαιτίας της γεωγραφικά άσχημης τοποθεσίας κοντά στα σύνορα, δεν υπήρχαν εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις στην περιοχή, η οποία στερούνταν επίσης  υποδομών μεταφορών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ένδεια θέσεων εργασίας, 70% των κατοίκων να μετακινούνται εβδομαδιαίως στη Βιέννη για τις δουλειές τους και η περιοχή παρουσίαζε υψηλό ποσοστό μετανάστευσης σε άλλες περιοχές. Στην περιοχή είχαν απομείνει λιγότεροι από 1000 κάτοικοι και η πόλη μόλις και μετά βίας μπορούσε να πληρώσει το ετήσιο κόστος καυσίμων  (περίπου € 6 εκατομ).

Οι ασύμβατες διαδρομές πυρηνικής ενέργειας και δημοκρατίας

Άρθρο του Νίκου Χρυσόγελου στο «ΕΠΩΝΥΜΩΣ»  στο ΠΟΝΤΙΚΙ

Είκοσι πέντε σοβαρά πυρηνικά ατυχήματα έχουν συμβεί από το πρώτο με διαρροή ραδιενέργειας στονΚαναδά, το 1952. Αυτό στο Τσερνομπίλ είναι μεταξύ των πιο γνωστών. Άλλα, εξίσου σοβαρά, δεν έγιναν γνωστά ευρύτερα. Η καταστροφή στη Φουκουσίμα ξαναέφερε στο προσκήνιο το θέμα της ασφάλειας της πυρηνικής ενέργειας. Μια άλλη διάσταση – που μένει συνήθως στο περιθώριο της συζήτησης – είναι η σχέση πυρηνικής ενέργειας και δημοκρατίας / διαφάνειας. Αν και η πληροφορική έχει κάνει άλματα, έχει αλλάξει κάτι στο θέμα του ελέγχου και της διαχείρισης της πληροφορίας σε περίπτωση πυρηνικής καταστροφής;

Διαφάνεια και πολεμική χρήση πυρηνικής ενέργειας

Η πολεμική χρήση πυρηνικής ενέργειας συνδέθηκε με ιστορίες απολυταρχισμού. Έχει συζητηθεί το ερώτημα γιατί αποφασίστηκε η ρίψη ατομικών βομβών σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι ενώ ο πόλεμος τελείωνε. Εξαιτίας των 2.056 πυρηνικών δοκιμών αυξήθηκε κατακόρυφα η ραδιενέργεια στην επιφάνεια της γης και στην ατμόσφαιρα. Μόλις τα τελευταία χρόνια αποκαλύφτηκε η σκόπιμη έκθεση σε πεδία πυρηνικών δοκιμών χιλιάδων πολιτών και στρατιωτών (Αμερικανοί, Σοβιετικοί, Γάλλοι, Βρετανοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί και Φιτζιανοί) για να διαπιστωθούν πάνω τους οι επιπτώσεις από τη χρήση πυρηνικών όπλων. Δεν ρωτήθηκαν. Ούτε καν ενημερώθηκαν, έστω εκ των υστέρων. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, την ανατίναξη του πλοίου της GREENPEACE και τη δολοφονία φωτογράφου της οργάνωσης από πράκτορες των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών, τη δολοφονία αντιπυρηνικών ακτιβιστών στις ΗΠΑ, την απαγωγή και φυλάκιση του πυρηνικού επιστήμονα Μ. Βανούνου από τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, τις υποθέσεις απαγωγών πυρηνικών επιστημόνων, την προσπάθεια αυταρχικών καθεστώτων να αποκτήσουν πυρηνικούς αντιδραστήρες.