H ανάπτυξη της Ρόδου θα στηριχτεί σε ηλεκτρογεννήτριες!

Όπως όλα δείχνουν κανένας δε θέλει το νέο εργοστάσιο, οι ΑΠΕ δεν προχωράνε, εξοικονόμηση ενέργειας δε γίνεται, η κατανάλωση αυξάνεται αλματωδώς  και τα μεγαλεπήβολα σχέδια για ανάπτυξη θα στηριχθούν σε γεννήτριες ηλεκτρικού ρεύματος.

Για μια ακόμα φορά επανερχόμαστε στο ενεργειακό πρόβλημα της Ρόδου. Ένα πρόβλημα που φαίνεται να απασχολεί πολύ λίγους και σίγουρα όχι το Δήμαρχο Ρόδου και τον Περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου οι οποίοι πλέον ούτε τις τυπικές δηλώσεις αισιοδοξίας δεν κάνουν.

Αυξημένη κατανάλωση

Τα τελευταία χρόνια η κατανάλωση στο νησί της Ρόδου και γενικότερα στα Δωδεκάνησα έχει σημειώσει αλματώδη αύξηση. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) η εξέλιξη της κατανάλωσης (σε MWh)  στα Δωδεκάνησα από το 1993 ως το 2011 έχει ως εξής (συγκριτικά βλέπετε και την κατανάλωση στη Ρόδο):

Έτος	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002
Δωδεκάνησα	489.309	528.265	561.992	587.918	600.700	666.345	705.188	751.962	783.806	838.198
Ρόδος				393.205	424.684	465.816	503.812	551.009	584.018	604.954
Έτος	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011
Δωδεκάνησα	888.481	912.477	940.862	969.164	1.030.186	1.055.617	1.072.144	1.080.352	1.094.670
Ρόδος	650.025	662.419	675.755	700.045	743.161	760.561	761.421	764.593	805.000 (εκτίμηση)

Στο γράφημα παρακάτω μπορείτε να δείτε και την κατανομή ανά κατηγορία κατανάλωσης για τα Δωδεκάνησα για το 2011. Η εμπορική χρήση έχει τη μερίδα του λέοντος και μαζί με την οικιακή φτάνουν σε ποσοστό 89% της συνολικής κατανάλωσης.

Ο νέος σταθμός στη Ν. Ρόδο

Ενώ, όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες, τα εργολαβικά μηχανήματα είναι στη θέση τους και υπάρχει ακόμα και φύλακας, οι πιθανότητες να προχωρήσει το έργο είναι πολύ μικρές. Σύμφωνα με πληροφορίες μας, η ΔΕΗ και λόγω της κακής οικονομικής συγκυρίας αλλά και λόγω του ότι οι πιέσεις και το ενδιαφέρον από τους τοπικούς παράγοντες είναι αναιμικό, δείχνει απρόθυμη να συνεχίσει το έργο.  Μάλιστα υπάρχει έντονη φημολογία ότι οι μηχανές που είναι ήδη στην Ελευσίνα  θα μεταφερθούν στην Κρήτη για να αντιμετωπισθούν οι εκεί ανάγκες αλλά και για να μη σαπίζουν στις αποθήκες.

Οι ανανεώσιμες  πηγές ενέργειας (ΑΠΕ)

Ούτε όμως για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) υπάρχει οποιοδήποτε σχέδιο για το νησί μας. Επειδή το νησί της Ρόδου θα εξαιρεθεί από τις διασυνδέσεις, όπως όλα δείχνουν, με τον ηπειρωτικό κορμό, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανέβει η συμμετοχή των ΑΠΕ στο νησί σε τέτοιο ποσοστό ώστε να αντικαταστήσει κάποιες μηχανές του θερμικού σταθμού της Σορωνής οι περισσότερες των οποίων είναι παμπάλαιες και σε κακή κατάσταση. Αυτή τη στιγμή από τις επτά μηχανές βάσεις οι πιο καινούργιες είναι 18 ετών και οι πιο παλιές 37 ετών.

Σχετική είναι και η απάντηση του Α. Ζερβού σε ερώτηση στη Βουλή (23/8/2011) σύμφωνα με την οποία υπάρχουν προβλήματα στο σύστημα της Ρόδου για την περαιτέρω ανάπτυξη ΑΠΕ. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΕΗ ΑΕ επειδή το σύστημα της Ρόδου είναι απομονωμένο (μη διασυνδεμένο) δημιουργούνται προβλήματα στη συνεργασία των σταθμών ΑΠΕ με τους Θερμικούς Σταθμούς Παραγωγής και στην ευστάθεια του συστήματος. Από την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την αποδοτικότητα των ΑΠΕ σε συνθήκες μη ευνοϊκές (π.χ έλλειψη ανέμων). Επομένως, σύμφωνα με το κ. Ζερβό, η εγκατεστημένη ισχύς των θερμικών σταθμών θα πρέπει ανά πάσα στιγμή να καλύπτει το σύνολο των αναγκών της ζήτησης έστω και εάν δεν απαιτείται η λειτουργία τους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΕΗ Α.Ε (Διαχειριστής Μη Διασυνδεμένων Νησιών) του Ιανουαρίου 2012 η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ στο νησί μας  είναι 38,10 MW (31,30 από ανεμογεννήτριες  και 6,8 από Φωτοβολταϊκά) και η συνολική παραγωγή ενέργειας για τον Ιανουάριο του 2012 ανήλθε σε 5.661,66 MWh, με ποσοστό συμμετοχής ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή του νησιού  στο 9,8%. Σύμφωνα με στοιχεία δε της στήλης μας για ολόκληρο το 2010 η συνολική παραγωγή ήταν 54.913,20 MWh,   ποσοστό 7,18%  πολύ χαμηλό βέβαια για να μιλάμε για εναλλακτική λύση στους θερμικούς σταθμούς.

Υπάρχουν λοιπόν  αρκετά τεχνικά προβλήματα στην ένταξη των ΑΠΕ στο σύστημα της Ρόδου, ειδικά των αιολικών,  και ειδικοί τεχνικοί εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τη μικρή διείσδυση αλλά και τις κακές προοπτικές των ΑΠΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν 4 αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 31,3 MW  και ένα πέμπτο πάρκο στη Ν. Ρόδο ισχύος 19 MW της ΤΕΡΝΑ αντιμετωπίζει προβλήματα στο να ολοκληρωθεί, προβλήματα που έχουν σχέση με τα παραπάνω τεχνικά θέματα.

Ανάπτυξη και εξοικονόμηση – Αδιέξοδες πολιτικές

Ακούμε εξαγγελίες για επενδύσεις στο νησί όμως κανένας δε μας εξηγεί πώς ακριβώς θα γίνουν όταν η κάλυψη των αναγκών είναι οριακή. Η μέγιστη τιμή ζήτησης το καλοκαίρι έφτασε τα 210 MW από 196 MW το 2011 και 202 MW το 2010. Φανταστείτε λοιπόν να έχουμε δύο μαρίνες, ένα καρνάγιο, την επένδυση στο Γκολφ και μερικές χιλιάδες ακόμα κλίνες, πού θα φτάσει η μέγιστη ζήτηση το καλοκαίρι. Κανένας δεν απαντά στο πώς θα καλυφθεί η ζήτηση αυτή.

Η εξοικονόμηση εξάλλου είναι άγνωστη λέξη για το λεξιλόγιο των παραγόντων της περιοχής μας. Ενώ από το γράφημα που παραθέτουμε στη Ρόδο η ζήτηση προέρχεται κυρίως από εμπορικές και οικιακές χρήσεις και αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, όπως σταθερά γίνεται τα τελευταία 20 χρόνια, καμία πρωτοβουλία δεν υπάρχει για εξοικονόμηση ενέργειας. Εκτός εάν εναποθέτουμε τις ελπίδες στην κρίση.

Η πολιτική των γεννητριών (Η/Ζ)

Έτσι λοιπόν η πολιτική για το ενεργειακό του νησιού μας στηρίζεται σε γεννήτριες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος ή ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη. Όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες υπάρχουν πλέον δεκάδες σε υποσταθμούς (Αφάντου, Ιαλυσός) και 20 στον ΑΗΣ Σορωνής. Μάλιστα οι πληροφορίες μας λένε ότι για τα πρώτα που ενοικιάζονται από τη ΔΕΗ για το καλοκαίρι έναντι αδρής αμοιβής, έχει επέλθει συμφωνία να παραμείνουν μόνιμα στο νησί. Καταλαβαίνετε ότι κάποιοι έχουν βέβαια συμφέρον να εξαρτόμαστε από αυτά για την κάλυψη των αναγκών. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν ερωτηματικά για τη νομιμότητα των Η/Ζ που υπάρχουν εντός του ΑΗΣ Σορωνής και η οποία θα κριθεί και από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα παραπάνω λοιπόν είναι ότι πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Η συνολική ζήτηση αυξάνεται, η αιχμή αυξάνεται επίσης, για εξοικονόμηση ενέργειας  ούτε λόγος, το μέλλον των ΑΠΕ είναι σκοτεινό και βέβαια τα όνειρα για επενδύσεις μεγάλα. Όμως τα όνειρα και τα σχέδια αυτά για ανάπτυξη (!) του νησιού βασίζονται σε ηλεκτρογεννήτριες. Οι πολίτες έχουν πλέον αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι όλα αυτά δε γίνονται τελείως τυχαία.